บทที่ 41 บทที่ 41 ปลาตากแห้ง

หลี่รั่วหานกลับมาที่หน้าผาแห่งนั้นทุกวัน และทุกครั้งเขาจะไหว้พระขอพรที่วัดไป๋หม่า ขอให้จ้าวไป๋ลู่กับลูกของเขายังมีชีวิตรอดปลอดภัย

สายลมพัดโชยมาเป็นระยะ ยามนี้เข้าสู่กลางฤดูหนาวแล้ว อากาศค่อนข้างหนาวเย็น วันเวลาผันผ่านมาเรื่อย ๆ จนวันนี้ก็ครบสองปีกว่าแล้วที่นางจากไป

เขาควบม้าลงมาจากวัดไป๋หม่า ก่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ